Je vindt je gebit totaal niet belangrijk. Want tanden…who needs them?
Het maakt je niet uit hoe je eruit ziet.
Gele tanden zijn hip. Toch?
Je ruikt graag smerig uit je mond. Het houdt mensen lekker op afstand. Wel jammer dat de mondkapjesplicht er niet meer is.
Kiespijn…ach…dat kan nooit zo erg zijn.
Wat heb je aan een goed gebit als er niks te lachen valt?
Je hebt nergens last van. Alle kwaaltjes in je gebit kan je toch zeker zelf wel voelen of zien?
Je hebt regelmatig bloedend tandvlees, maar ach…dan heb je vast gewoon te hard gepoetst. Het is vast niks.
Je rookt of je drinkt alcohol, maar van mondkanker heb je nog nooit gehoord. Dus daar laat je je ook niet op controleren.
Je ouders hadden een kunstgebit. Dat lag dan in zo’n glaasje. Daar heb je enorm goede herinneringen aan.
Je hebt geld zat dus je wacht wel tot het mondprobleem zo groot is dat de oplossing ook heel groot is.
Je hebt er een hekel aan als je gemotiveerd raakt. Vooral als het om tandenpoetsen en je gezondheid gaat.
Je gelooft niet dat er in je mond vaak de eerste signalen van een ziekte in je mond te zien zijn en niet op een andere plek van je lichaam. Trouwens, dat wil je ook helemaal niet weten.
Je hebt wel wat beters te doen. Netflixen bijvoorbeeld.
Omdat je elke dag je tandenpoetst. Soms wel 30 seconden. Okay, in het weekend sla je het weleens over, maar verder…
Snoepen doe je ook totaal niet. Je eet altijd twee keer per dag fruit en ook twee ons groente. Of was het nou elke maand?
Je houdt überhaupt niet van lekker eten. Bah.
Kauwen is sowieso overrated. Zwaar overschat. Je kunt immers ook sabbelen.
Brinta pap is ook best lekker.
Je beste vrienden gaan ook nooit naar de tandarts.